سرگشته چو پرگـار

صبح باشد
شنبه باشد
صدای همایون شجریان باشد
شعر بهمنی باشد
دستان هنرمند قمصری باشد
دیگر چه خواهم ای خدا؟ :)

Mahve Tamasha

از اخرین باری که نوشتم حدود یک ماه و نیم میگذره.اوایل بخاطر دغدغه زیاد ذهنی کمبود نوشتن رو متوجه نمیشدم ولی به مرور انباشت حرف های نگفته رو در خودم حس میکردم.
گرچه چیز خاصی برای گفتن پیدا نمیکنم ولی بودن جایی که بشه احساسات روزانه رو،چه خوب و بد در اون ثبت کرد برام حس میشد.
مهمترین مشکل هم پیدا کردن جایی برای نوشتن بود.خیلی به این موضوع فکر کردم که توی تلگرام بنویسم ولی از اونجایی که هر لحظه احتمال حذف اکانت به سرم میزنه پس قطعا نمیتونست جای خوبی باشه.اما اینجا رو میتونم تا اخر نگه دارم و مثل سری های قبل نخوام که حذفش کنم.
گاهی فکر میکنم برگشتنم و خوندن چیزایی که نوشتم تا چه حد بدرد اینده و روزایی که شاید سخت تر و غمگین تر از حالا باشه میخوره؟و همیشه جوابم یه هیچی خالیه...